BANA SENİ YÖNLENDİR

Telefon numaranı bana yönlendir bundan sonra 

Arayan benden duysun sesini 

Ben anlatayım her günün, bütün ömrünün efsanesini 

Bütün hilelerini benden bilsinler senin 

Bütün yalanlarını ben söyledim sevdaların 

Her ayrılığın fâiliyim bundan sonra 

Ben yalancı, ben zalim, ben kaçak

 Ben sözünde durmaz, ben kazandığı gün çekip giden… 

Benden bilsinler; Ben her hikayenin katili. 

Gamzelerine astığın suçluluğu, Gençliğimin firâri fikrine yönlendir 

Arayan benden sorsun tarihinin ağır günahlarını Bırak benden bilsinler bu ayaklanmayı 

Bütün ipuçlarını bende arasınlar bu eylemin

 Bende kurulsun adaletin mahkemesi 

Yakınların çeksinler ipimi 

Sen yine yalancı şahit, meçhul tanık 

Sen hep olduğun gibi kal yani. 

Sen yine bana ödet,

 Harcadığın bütün kıymetli değerlerin bedelini 

Benden bilsin herkes hayata taktığın borçları 

Ben bağladım masumiyeti haraca 

Ben kestim bütün sevmelerin yüklü hesabını 

Aşkın sesini duyduğumda kaçacağım ben

 Ben bütün uyruksuz oyunların öz vatanı 

Ben yalnızlığın acı sitemi 

Ben eylemci, ben firâri, ben yok!

Silah kullanmam hiç. Aldatırım ben 

Sen dünyanın bütün denizlerini, kuraklığının terkisine yönlendir bundan sonra 

Özleyen bende baksın gözlerinin mavi demine 

Bırak benden bilsinler sulak yerleşim bölgelerine giden toplu göçleri

 Çağların bütün savaşlarında beni yensinler 

Bende arasınlar dünyanın aşka açlığının ekolojik nedenlerini 

Sen ölü kuşların kanatsız ruhlarına takılıp cennete git. 

Sen yine yalan söyle. Sen ihanet et her sevgiye yine 

Sen kavgalarımın ilk tokadını atıp kaçıver kalleşçe 

Sen sancı ol, deliliğimin koğuşu ol. Yokluk ol sen yine 

Benden bilsinler bu evin viraneliğini Ben yıktım duvarlarını bütün binaların

 Ben korktum yüreğimi açık etmekten Kaçtım iste bir aşkın esaretine düşmekten 

Kaçtım iste Bütün gidişlerin sebebiyim aslında 

Ben korkak, ben deli, ben tokatçı.

 Ne kadar asil bir eylem de olsa

 Boyun eğilmez aşka! İçimde esaretin kütlesini duyumsadığım an geçerim verdiğin her güzellikten. 

Ben asırlık sevdaların kelepçesine tüneyen hain kusun ta kendisiyim. 

Sen en iyisi hiçbir şeyini yönlendirme bana 

Sen en iyisi beni sırtımdan vurmakla kal 

Yalnızca benden götürdüklerinden ibaret dur orada 

Yalnızlığımın bas ağrıları gibi kal aklımda 

Sen bana hiçbir şeyini yönlendirme sakın

 Sen aslında kendini benden sakın 

Hiçliğine alışmak mümkün gibi 

Sigarayı bırakmak gibi yani alışkanlığını üzerimden silkelemek 

Yani ilk gün çıkmıyorsun aklımdan İkinci gün daha çok özlediğim de doğru 

Diğer günlerin halini hatırlamıyorum bile Bildiğim bir şey var lakin; hala ara sıra sigara gibi sabrımı yokladığım. 

Dumanımda bir görünüp kaybolduğum 

Sen en iyisi hiçbir şeyini yönlendirme bana Batak sularımda devir dur 

Ara sıra ufkumda görünüp, kır dümenini sonra İnsanlığımın tarihine çektiğin bıçağı taşıyamıyor gururum 

Yokluğuna alışmayı sanki daha hassasiyetli buluyorum 

Sen en iyisi benden uzak dur Ben yalnızlığın acı sitemi 

Ben eylemci, ben firâri, ben yok! Silah kullanmam hiç aldatırım ben! .

CATEGORIES:

Şiirler

Tags:

One response

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Latest Comments