Seni ilk gördüğümdeki hislerimi hissetmeyi unutmaktan yoruldum
Karşımda çay içerken bana baktığın okyanus gözlerini hatırlamaktan yoruldum
Sigaranı yakmak için çakmak isteme bahnesini kullandığını bilmekten yoruldum
Bilirek bir kaza ile bana numaranı bıraktığında için için seni aramak isteyişimden yoruldum
Hayatımda tuttuğum en sıcak elin seninki olduğunu düşünmekten yoruldum
Bu zamana kadar hala o günkü kokunun burnumda kokuyor olmasında yoruldum
Seni kollarımın altında bir bebek gibi kolladığım, sıcak tuttuğum ve şu anda koca bir boşluğun olduğu o kollarımı kullanmaktan yoruldum
Sen iş yaparken seni izlemeyi sevmeyi ve bundan zevk almaktan yoruldum
Seni sevdiğim ilk günleri özlemekten yoruldum
Güldüğünde hayatta benim için senden başka önemli birşeyin olmayacağı bir yer olduğuna inanmaktan yoruldum
Uzaklarda olsanda gece üşüdüğünde üşüdüğüm günleri hatırlamaktan yoruldum
Günün birinde sadece benim olduğun günün hayalini kurmaktan yoruldum
Seninle yaptığımız son dansın vals olduğunu bilmeden yapmaktan yoruldum.
Seni elimden alanların beni hakir görmelerinden yoruldum
Ve seni aldıklarında pasif kalmaktan yoruldum
Seni götüren geminin arkasından senden habersiz kaskatı şekilde seni izlemekten yoruldum
Ve tekrar o gemiyle bir akşam döner ümidiyle hergün yolunu gözlemekten yoruldum
Senden sonra aynaya her bakışımda dahada azalmış olan saçlarıma yıldız düştüğünü görmekten yoruldum
Her kavga edişimizde bana git dediğin halde gidenin sen olacağını bilememekten yoruldum
Uzaklarda mutlu olamayacağının ihtimalinden yoruldum
Beni unutup unutmadığını merak etmekten yoruldum
Bir gün seni görebilecekmiyim sorusuna cevap aramaktan yoruldum
Yorgunluğumu bilmeden seni arayan gözlerimin götürdüğü yerlere yürümekten yoruldum
Ama en çokta artık senin olmadığın milyonlarca kişinin yanında tek başıma yaşamaktan yoruldum
Ölürken hala aklında olurmuyum sorusuna cevap bulamamaktan yoruldum
Ölmeyi özlemekten yoruldum
YAZAN O ADAM SALİH ÜNAL